1. Obraz dysku w systemie Windows 7
2. Zainstaluj program, aby nagrać obraz dysku systemu Windows
3. Co jest potrzebne do pracy
4. Tworzenie obrazów rozruchowych
5. Obrazy dysku rozruchowego (IMA)
6. Obrazy dysku rozruchowego (ISO)
7. Jak zarejestrować ładowanie obrazów w bcdw.ini
8. Nagraj dysk rozruchowy
9. CDImage
10. Klasyczna metoda nagrywania
11. Dla tych, którzy są w zbiorniku
12. Uprość, aż się zatrzyma
13. Skomplikuj do maksimum

Dysk rozruchowy systemu Windows powinien zawsze znajdować się w kolekcji dowolnego użytkownika komputera, ponieważ aktywna praca może często powodować nieprzewidziane błędy i awarie systemu operacyjnego, które można łatwo rozwiązać, jeśli masz dysk instalacyjny Windows.

Obraz dysku w systemie Windows 7

Aby zrobić bagażnik Płyta DVD dla Windows musimy zacząć pobierać tak zwany obraz dla tego dysku. Nawiasem mówiąc, lepiej nie używać dysku optycznego (CD / DVD), ale karty pamięci flash. Po pierwsze, ma większą pojemność, co oznacza, że ​​można do niego pisać jednocześnie kilka wersji systemu operacyjnego. Po drugie, szybkość odczytu z dysku flash jest znacznie szybsza, dlatego system zostanie zainstalowany szybciej.

Jednak korzystanie z nośników optycznych jest wygodniejsze w wielu przypadkach, zwłaszcza jeśli chodzi o starsze komputery, w których trudno jest ustawić pobieranie USB, więc dzisiaj porozmawiamy o DVD.

Obraz dysku jest więc specjalnym plikiem, w którym jedna lub inna wersja systemu jest zapakowana, gotowa do nagrania na płycie CD lub DVD, z której można następnie rozpocząć instalację lub naprawę systemu. Taki plik jest bardzo łatwy do znalezienia w Internecie na tych samych torrentach - co więcej, tak zwane zespoły „autora”, w których niepotrzebne programy zostały wycięte i niezbędne, według ich autorów, dodane programy. I oficjalne wydania Windows w najczystszej formie. Nie polecam używania zespołów lewostronnych, ponieważ między innymi użyteczne oprogramowanie może łatwo uzyskać programy wirusowe, które później wykradną dane przechowywane podczas pracy na komputerze lub laptopie.

Aby nie naruszyć Twojej licencji, musisz dowiedzieć się, która wersja systemu operacyjnego jest aktualnie zainstalowana i pobrać dokładnie tę samą. Konieczne jest zwrócenie uwagi nie tylko na wersję, na przykład Windows 7 Home Basic lub Windows 7 Ultimate, ale także na jego pojemność rozładowania - 32x lub 64x.

Aby sprawdzić swoją wersję, kliknij menu „Start”, najedź myszą na element „Komputer” i kliknij na nią. kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz „Właściwości”

W pierwszej części zobaczymy wersję twojego Windows, aw drugiej - głębię bitową.

Teraz, gdy wiemy, jakiego systemu operacyjnego potrzebujemy, przejdź do wyszukiwarki i poszukaj pliku obrazu dysku systemu Windows, który ma dokładnie tę samą wersję. Zazwyczaj ten plik ma rozszerzenie .ISO, .IMG lub .MDF w zależności od programu, w którym zostały wykonane.

Zainstaluj program, aby nagrać obraz dysku systemu Windows

Następnym krokiem jest zainstalowanie niezbędnego programu do zapisu na dysku naszego obrazu Windows 7. Jest ich bardzo dużo, ale polecam te, których sam używam i które sprawdziły się, a jednocześnie są bezpłatne - Image Burn i UltraISO. Postępuj zgodnie z linkami i pobierz dowolną z nich, użyję drugiego.

Również na tym etapie należy włożyć pusty dysk do napędu - w systemie Windows 7 potrzebny jest dysk DVD-R, w systemie Windows XP wystarczy mniejszy dysk CD-R.

Po zainstalowaniu i uruchomieniu programu wybierz w menu „Plik> Otwórz” i wybierz plik naszego obrazu w Windows 7 w Eksploratorze Windows.

W oknie programu wszystkie pliki z obraz rozruchowy które są teraz dodawane do naszego zadania. Teraz wybierz z menu „Narzędzia> Nagraj obraz CD”

Pojawi się nowe okno z informacjami o nadchodzącym nagraniu - tutaj możesz zobaczyć dysk, na którym będzie on produkowany, łącze do pliku obrazu rozruchowego systemu Windows i szybkość zapisu. Aby uniknąć błędów, pamiętaj, aby ustawić prędkość na minimum, jeśli istnieje taka możliwość, a także zaznacz opcję „Sprawdź”, aby po wypaleniu programu sprawdzić, czy wszystkie pliki są poprawnie skopiowane na dysk.

Jeśli coś nie jest jasne, nie wahaj się zapytać w komentarzach!

W wielu przypadkach używane są dyski rozruchowe (lub płyty CD z obszarem rozruchowym):

• zmienić parametry (formatowanie) już używanego dysku twardego lub oznaczenie nowo zakupionego dysku;
• zainstalować system operacyjny;
• w przypadku awarii w działaniu systemu operacyjnego (aż do całkowitego braku załadowania);
• podczas przywracania systemu z obrazu (na przykład Norton Ghost);
• próba odzyskania „zapomnianego” hasła administratora;
• jak również w wielu innych przypadkach.

Istnieje ogromna liczba gotowych dysków BootDisk - dyskietki startowe i wiele programów (na przykład ten sam PartitionMagic) mają funkcję tworzenia własnej dyskietki startowej. W rezultacie mamy wiele różnych dyskietek rozruchowych (często podwójnych, aby uruchomić jeden program) lub gotowych (zakupionych) rozruchowych dysków CD i nie zawsze pamiętamy, który dokładnie działa.

Interesowały mnie dwa główne pytania:

• mają kilka opcji uruchamiania z jednej płyty CD;
• mieć obraz rozruchowy większy niż jedna standardowa dyskietka 1440 KB.

Możliwość jednoczesnego rozwiązania obu tych problemów zapewnia menedżer rozruchowy rozruchowego kreatora CD . Jest to rodzaj „designerskiego” menu startowego, w którym wybór opcji rozruchu.

Co jest potrzebne do pracy

Naturalnie, bardzo „projektant” BCDW, rozpowszechniany bezpłatnie. Obecnie dwie wersje BCDW, 1.50z i 2.0a1, są zwykle wymieniane w sieci. Na oficjalnej stronie BCDW do pobrania jest tylko 1,50z. Wersja 2.0a1 jest w stanie wydania alfa i nie została oficjalnie opracowana, jednak jest dostępna online. Ponieważ jest funkcjonalnie lepszy od 1.50z (w szczególności obsługuje pobieranie niektórych obrazów ISO i Windows XP SP2), wiele osób korzysta z 2.0a1. Pobierz wersję 2.0a1 poprzez bezpośredni link z naszej strony: w archiwum 7-zip (84 kb) lub w Zip (303 kb). W tym artykule omówiono pliki konfiguracyjne BCDW 2.0a1 , ale większość zadań można rozwiązać w wersji 1.50z.

Dzięki tym ustawieniom pliku bcdw.ini możesz wybrać jedną z pięciu opcji uruchamiania z dysku CD, uruchamiania z Floppera lub kontynuowania normalnego uruchamiania z pominięciem Menu, z dysku twardego, a jeśli nie dotkniesz klawiatury, ta ostatnia nastąpi automatycznie po 10 sekundach.

Wszystkie dane tekstowe można dowolnie zmieniać. Jeśli chcesz przeciągać różne okna menu (położenie, rozmiar, tło i kolory liter) - przeczytaj opis pliku bcdw.ini w Kompletny podręcznik (jeśli próbowałeś go pobrać) lub na stronie internetowej. Oto opcje uczestników konferencji OSZone:

Sekcje każdej z opcji są gromadzone w jednym pliku tekstowym.

Tworzenie obrazów rozruchowych

Powszechnie używane obrazy rozruchowe to dyskietki (IMA) lub dyski (ISO).

Obrazy dysku rozruchowego (IMA)

Jeśli nie ma gotowego obrazu, zakładamy, że mamy dyskietkę startową i WinImage.

Wsuwamy dyskietkę do komputera, wybieramy napęd A: w WinImage , czytamy dyskietkę i zapisujemy na obrazie (z rozszerzeniem * .IMA). Opis ze zdjęciami jest ponownie dostępny w pełnym podręczniku lub na stronie internetowej. Jeśli dyskietki są DWA - obraz jest tworzony z pierwszej dyskietki, wówczas format obrazu jest zmieniany na 2880 KB, a wszystkie pliki (zastępując pasujące) z drugiej dyskietki są przenoszone do okna obrazu. W związku z tym pożądane jest „nieznaczne” poprawienie opisu pobierania. Na przykład w przypadku dyskietek z pakietu PartitionMagic z pliku AUTOEXEC.BAT można całkowicie usunąć linie

Echo.
ECHO Proszę wstawić dysk PartitionMagic 2
Echo.
Echo.
ECHO *** Naciśnij dowolny klawisz, aby kontynuować ***
Echo.
PAUZA> NUL

nie musimy już czekać na wymianę drugiej dyskietki.

Aby stworzyć obraz o dowolnym rozmiarze, wydawało mi się to najłatwiejszym sposobem dysk twardy (każdy stary o rozmiarze, który przychodzi do ręki), zaznacz pierwszą partycję jako aktywną i ustaw rozmiar na 700 MB (i wiele więcej?), prześlij go poprawnie pliki systemowe z dyskietki startowej ( Sys A: C :) , skopiuj pozostałe pliki z dyskietki startowej, a następnie zrzuć WSZYSTKO to, co chciałbym zobaczyć po uruchomieniu: sterowniki CD i myszy, programy testowe DOS, NTFS Viewer, Norton Comander, wraz ze wszystkimi archiwami (ZIP, RAR, ARJ, LHA, ICE i innymi egzotykami), i mimo że DOS Navigator w ogóle, całkowity rozmiar przestał się o nas martwić. Teraz, po podłączeniu tego dysku twardego jako głównego, uruchom ponownie komputer i wyprodukuj pełna konfiguracja aplikacje wraz z Ustawienia ogólne i menu NC (lub inny menedżer plików). Nie zaszkodzi wstawić linię do pliku AUTOEXEC.BAT

w przeciwnym razie wiele programów DOS nie uruchomi się z dysku CD, mogą one również nie działać dyski twarde , a nawet sam dysk C: jest oznaczony jako NTFS.

Następnie ładujemy w trybie normalnym, dołączając tę ​​śrubę do głównego, bierzmy ten sam WinImage (jesteśmy teraz zainteresowani jego trybem Professional ) i, wskazując na tę bardzo 700-MB partycję, stwórzmy obraz całej partycji, zapisując go jako * .IMA. Rozmiar wynikowego obrazu wynosi 700 MB. Jeśli WinImage jest ustawione na „ Rozłącz niedopuszczalny rozmiar części ” - rozmiar pliku obrazu będzie określony tylko przez rozmiar plików, które go tworzą (w moim przypadku - około 8 MB), ale możesz dodać więcej plików do tego obrazu do jego pełnego rozmiaru, 700 MB. Wykonanie operacji „ Zdefragmentuj bieżący obraz ” nie zaszkodzi - jego objętość będzie jeszcze mniejsza.

Obrazy dysku rozruchowego (ISO)

Aby uruchomić system z ISO, potrzebujesz BCDW 2.0a1, ale nie jest to absolutnie żaden obraz ISO, który można załadować. Obrazy rozruchowe można znaleźć w sieci (na przykład memtest) lub utworzyć samodzielnie za pomocą WinImage (Dysk - Utwórz obraz ISO CD-ROM). W ten sposób można na przykład tworzyć obrazy ISO dysków rozruchowych Acronis True Image i Dyrektor dysku Apartament

Ogólnie rzecz biorąc, BCDW rozpoznaje obraz nie według rozszerzenia, ale według treści. Możesz więc zmienić nazwy rozszerzeń wszystkich swoich obrazów na * .APO .

Jak zarejestrować ładowanie obrazów w bcdw.ini

Pozostaje tylko umieścić wszystkie swoje obrazy wynikowe w folderze i wprowadzić odpowiednie zmiany w sekcji pliku bcdw.ini , umieszczając tam nazwy ich opcji rozruchowych i krótkie opisy tych opcji. Prawdopodobnie już odgadłeś, jak to zrobić, patrząc na powyższy kod. Na wszelki wypadek wyjaśniamy format:

; ścieżka do obrazu; tytuł; opis
; ^ - feed linii
img. Dyskietka systemowa DOS 7.10; ^ Szybkie ładowanie bez dodatków
img memtest.iso; Memtest; ^ Niezbędny do dokładnych testów RAM (Ram)

Wszystko Gotowy do nagrywania.

Nagraj dysk rozruchowy

Rozważymy stworzenie Obraz ISO Narzędzie CDImage, również klasyczna metoda nagrywania dysku rozruchowego za pomocą programów takich jak Nero lub Easy Media Creator. Zaleca się najpierw oddać kilka razy CD-RW wielokrotnego zapisu, aby nie biegać z balkonu w kierunku horyzontu zepsute dyski CD-R.

Na początek umieść foldery i w katalogu głównym projektu Boot Disk .

CDImage

Więcej CDImage jest omówione w artykule Tworzenie bootowalnego ISO / CD. Zestaw, który można pobrać z naszej strony, zawiera wszystko, czego potrzebujesz, aby stworzyć obraz wieloprocesorowego dysku opartego na BCDW (z wyjątkiem BCDW, który musisz pobrać osobno). Zestaw zawiera plik Create_ISO_BCDW.cmd , który uruchomi żądany obraz ISO. Przyjrzyjmy się bliżej plikowi, otwierając go w edytorze tekstu:

@echo off
TYTUŁ Tworzenie obrazu ISO projektu BCDW
Echo.

:: Określ ścieżkę do dystrybucji (pliki utworzone na dysku)
SET DISTRO = C: XPCD

:: Wybierz, gdzie utworzyć wynikowy obraz ISO
SET OUTPUT = C:

:: Określ etykietę woluminu (bez spacji!)
:: Będzie użyty jako nazwa obrazu ISO.
SET LABEL = MULTIBOOT_BCDW
:: Standardowa lista etykiet
:: Windows XP http://www.tacktech.com/display.cfm?ttid=342
:: Windows 2003 http://www.tacktech.com/display.cfm?ttid=355

:: Usuwanie atrybutów plików
ECHO Usuwanie wszelkich możliwych atrybutów w% DISTRO% i jego podfolderach ...
attrib -R -H "% DISTRO%" / S / D
Echo.

:: Tworzenie ISO
ECHO Tworzenie ISO ...

:: Zakłada się, że folder z BCDW znajduje się w katalogu głównym utworzonego dysku.
:: Zmień ścieżkę do bootloadera (.bin), jeśli to konieczne.

:: Dla BCDW 2.0a1
CDIMAGE.EXE -l "% LABEL%" -h -j1 -oci -m -b "% DISTRO% bcdw loader.bin" "% DISTRO%" "% OUTPUT%% LABEL% .ISO"

:: Dla BCDW 1.50z
:: CDIMAGE.EXE -l "% LABEL%" -h -j1 -oci -m -b "% DISTRO% bcdw bcdw.bin" "% DISTRO%" "% OUTPUT%% LABEL% .ISO"
Echo.

PAUZA
WYJŚCIE

Musisz określić, gdzie znajdują się pliki projektu (domyślnie jest to C: XPCD) i gdzie chcesz zapisać wynikowy obraz (domyślnie jest to katalog główny dysku C). Możesz także łatwo zmienić etykietę głośności na własną. Zakładamy, że folder zawierający program ładujący znajduje się w katalogu głównym projektu. Jeśli umieściłeś folder w innej lokalizacji, zmień ścieżkę do bootloadera. Dwukrotne kliknięcie uruchamia plik Create_ISO_BCDW.cmd Tworzenie ISO obraz. Jest to prawdopodobnie najłatwiejsza i najbardziej niezawodna metoda tworzenia dysku rozruchowego.

Klasyczna metoda nagrywania

Podajemy plik loader.bin jako obraz rozruchowy, który leży u nas (aby nie szukać go za każdym razem) w folderze. (Uwaga: jest to bootloader 2.0a1; dla 1.50z podaj bcdw.bin ). Nie martw się, to naprawdę całe DWA Kilobajty. Plik initest.bat nie jest tutaj potrzebny.

W pozostałym miejscu można umieścić wszystko, aż CD-R będzie pełny.

Jest tu jedna pułapka: nie wszystkie programy do nagrywania płyt CD mają niezbędne ustawienia (na przykład Mała nagrywarka CD nie nadaje się do naszych celów). W ustawieniach nagrywania obowiązkowe jest określenie parametrów „ Tryb emulacji ” = „ Bez emulacji ” i „ Liczba sektorów do załadowania ” = 4 . Jeśli tego nie zrobisz, przy standardowym nagraniu ponad 100 MB informacji na płycie CD, ten rodzaj sektora startowego odmawia pracy. Jednak mniej niż 100 MB - działa nawet podczas nagrywania przez małą nagrywarkę CD .

Dla tych, którzy są w zbiorniku

Ustawienia (ze zdjęciami) dla Nero, CDRWin, WinOnCD, Easy CD Creator, Instant CD + DVD, CDImage lub mkisofs znajdują się w tym samym Kompletnym Przewodniku lub na stronie BCDW.

Jeśli nie jesteś zmęczony, nadal mamy coś do powiedzenia, są dwa przykłady, które demonstrują użycie BCDW w rzeczywistych warunkach.

Uprość, aż się zatrzyma

Jeśli jest tylko jeden obraz rozruchowy, multiboot nie jest wymagany (na przykład, musisz utworzyć obraz rozruchowy całego dysk twardy lub tylko jedna z jego sekcji, jeśli oczywiście nie jest większa niż objętość CD-R), wówczas pliki INI BCDW praktycznie ulegają degeneracji.

Przygotowany obraz * .GHO całego dysku twardego (lub tylko jednej z jego partycji) jest przesyłany bezpośrednio do katalogu głównego obrazu rozruchowego No_Ghost.IMA (tutaj potrzebny jest dokładnie taki sam obraz 700 MB).

Zapisujemy na CD-R folder, w którym leżą dwa pliki bcdw.ini i loader.bin (foldery nie są tutaj potrzebne) oraz folder, w którym znajduje się jeden i jedyny plik No_Ghost.IMA . Używamy tego samego pliku loader.bin jako obrazu rozruchowego.

Uruchom z CD-Rom. Brak menu wyboru wejścia, Norton Ghost ładuje się od razu, a będziesz się śmiał, ale plik * .GHO (niezbyt duży rozmiar) jest na dysku A : . Oczywiście możesz nawet pozbyć się folderów, ale to chyba za dużo ...

Skomplikuj do maksimum

Na przykład w tym artykule jest wykonywany dysk z pięcioma różnymi opcjami rozruchu. Jeśli nie jesteś skromny i kontynuujesz dodawanie opcji, aby zobaczyć je wszystkie, musisz przewijać menu przez długi czas. W takiej sytuacji pojawia się nieuniknione pytanie o wygodniejszy system nawigacji menu. Możesz rozwiązać ten problem, tworząc strukturę drzewa menu .

Powiedzmy, że opcje rozruchu można podzielić na kilka kategorii: instalacja systemów operacyjnych , test stabilności komponentów itp. Następnie możesz wyświetlić te kategorie na pierwszym ekranie. Użytkownik, wybierając kategorię, przejdzie bezpośrednio do różnych opcji pobierania.

Na przykład, wybierając Tworzenie i modyfikowanie partycji HDD , przejdziemy do podmenu zawierającego PartitionMagic i Dysk Acronis Dyrektor .

Wdrożenie go jest jeszcze łatwiejsze niż wyjaśnienie słowami. Wszystko, co musisz zrobić, to w pliku bcdw.ini określić ścieżkę do odpowiedniego pliku INI, który definiuje zawartość menu. Format tego pliku INI jest dokładnie taki sam, jak format pliku bcdw.ini . W przykładzie opisanym powyżej mamy coś takiego jak poniżej (podane są tylko sekcje, ponieważ reszta będzie taka sama, a opisy opcji rozruchu są podejmowane arbitralnie i mogą nie odpowiadać całkowicie zrzutowi ekranu).

bcdw.ini

bcdw OSInstal.ini; Instalacja systemów operacyjnych; ^ Twój opis.
bcdw Test.ini; Test stabilności komponentu; ^ Twój opis.
bcdw PrTrstrk.ini; Tworzenie i modyfikowanie partycji HDD; ^ Twój opis.

OSInstal.ini

i386 setupldr.bin; Windows XP Pro Regular; ^ Regularna instalacja systemu Windows XP Professional.
i386 setupld1.bin; Windows XP Pro Bez nadzoru; ^ Nienadzorowana instalacja systemu Windows XP Professional.

Test.ini

: Powrót; Wróć do poprzedniego menu
img memtest.iso; Memtest; ^ Niezbędny do dokładnego testowania pamięci RAM (RAM)

PrtRstrk.ini

: Powrót; Wróć do poprzedniego menu
img Part_Mag.IMA; PartitionMagic & BootMagic 8.0; Pozwala zmieniać, dzielić, łączyć i konwertować sekcje.
img add_10.iso; Acronis Disk Director: ^ To samo, ale już w Linuksie, algorytmy są bardziej zoptymalizowane.

Zagnieżdżanie menu nie jest ograniczone do dwóch poziomów. Do dowolnego menu możesz powiązać podmenu. Najważniejsze - nie angażuj się i nie komplikuj nawigacji bardziej niż to konieczne. Oczywiście dla każdego menu możesz stworzyć własny układ.

Dyskusja na temat Kreatora rozruchowego dysku CD jest przeprowadzana na konferencji OSZone.